stanu równowagi
Encyklopedia PWN
ekon. w makroekonomii stan gospodarki, który występuje, gdy saldo bilansu handlowego wynosi zero (wpływy z eksportu są równe wpływom z importu).
ustawa określająca zasady ustroju Stanów Zjednoczonych, organizację władz państwa oraz prawa i obowiązki obywatelskie;
mostek elektr. służący do pomiaru rezystancji, indukcyjności i pojemności elementów elektr. (np. rezystora, kondensatora, cewki indukcyjnej) oraz innych wielkości fiz. jednoznacznie z nimi związanych (np. temperatury).
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
demogr. wielkość zasobów demograficznych, najkorzystniejsza w relacji do innych zasobów mających społeczny sens; inaczej ludność optymalna.
tautomeria
zjawisko występowania stanu równowagi chem. między różnymi izomerami strukturalnymi (izomeria), które przechodzą nawzajem w siebie w wyniku migracji najczęściej protonów;
[gr.],
